Hoe gaan we om met onze pijnpunten?

We lopen allemaal rond met een paar kleine of grote splinters in onze ziel. Dit zijn onze frustraties, onafgemaakte zaken of teleurstellingen waaraan we het liefst niet te veel aan denken.

We kunnen al deze pijnpunten beetje vergelijken zoals iemand die zich prikt aan een doorn. In plaats van die er meteen uit te trekken, plakt hij er een pleister op. Om te voorkomen dat hij zich stoot of dat anderen hem raken, bouwt hij een kooi om zijn pijnlijke arm en trekt hij zich steeds meer terug. Met onze psychische pijnpunten gaat het vaak net zo. We duwen die vaak weg, durven er niet bij stilstaan of beschuldigen anderen voor onze pijn…

Spirituele groei is alleen mogelijk als we de doornen die ons pijn doen, eerlijk onder ogen durven zien, die aanvaarden en doorvoelen. Op deze manier kunnen we onze pijnpunten helen en dichter bij ons zelf komen !